De avond met Bruce Lipton die me precies liet voelen waarom ik doe wat ik doe.
Op donderdag 13 november 2025 zat ik in Ahoy, tussen duizenden mensen, in een zaal die vol hing met licht, kleuren en een soort nieuwsgierige spanning. That’s The Spirit had Bruce Lipton naar Nederland gehaald. Iemand die je misschien kent van epigenetica, bewustzijn en de kracht van het onbewuste.
En hoewel die hele avond bomvol informatie zat, wil ik vooral delen wat míj het meest raakte. Niet omdat het nieuw was, maar omdat het zo helder en voelbaar werd uitgelegd dat het binnenkwam op een andere laag. Het was bijna alsof alles wat ik in mijn werk dagelijks zie, ineens levensgroot op een scherm hing.
Het veld en de geest
Op een gegeven moment verscheen er een dia met twee woorden. Field en Spirit. Met daaronder:
"invisible moving forces that influence the physical world".
En precies dat vond ik zó treffend. Dit is hoe ik hypnose ervaar. Hoe ik de binnenwereld van mijn cliënten ervaar. Wij werken niet alleen met gedachten of overtuigingen, maar met velden. Met iets dat beweegt zonder dat je het ziet. Iets wat voelbaar is, lang voordat je het kunt verklaren.
Toen Bruce het had over cellen die duizenden kilometers verderop tegelijk reageren op de emoties van de persoon waar ze vandaan komen, voelde het bijna als erkenning. Zie je wel. Dit is niet vaag. Dit is hoe het werkt.
De 95/5 regel
Later kwam die bekende dia in beeld, 5 procent bewustzijn, 95 procent onderbewuste programma’s. Dat weet ik natuurlijk allang, ik werk er dagelijks mee. Maar de manier waarop hij het uitlegde, was zó raak.
Hij zei: "als je denkt, kijk je naar binnen. En zodra je naar binnen kijkt, neemt je onderbewuste het stuur over".
Ik keek om me heen en zag iedereen knikken. En ik dacht alleen maar dit is wat vrouwen bij mij in sessies zo vaak zeggen. Dat moment waarop ze merken dat ze niet zomaar boos werden, maar dat er een oud stukje in hen werd geraakt. Een reflex. Een programma dat ooit is gedownload toen ze klein waren.
Ze zeggen dan: “Ik snap het allemaal wel, maar ik doe toch iets anders.” Of: “Ik weet dat dit niet klopt, maar het voelt alsof iets anders het overneemt.”
En dat klopt dus ook. Niet omdat je zwak bent, mislukt, of het niet goed doet.
Maar omdat je bewustzijn simpelweg maar 5 procent van jouw systeem is.
Dat onderbewuste bepaalt veel meer dan we denken. Totdat je ermee gaat werken.
Staten van bewustzijn
Een van de meest waardevolle stukken was voor mij het deel over de verschillende bewustzijnstoestanden. Niet als hersengolven, maar als manieren waarop je systeem informatie verwerkt.
Delta, theta, alpha, beta.
Innerlijke staten die bepalen hoe ontvankelijk je bent, hoe diep je voelt, hoe snel je leert, en welke delen van jou actief zijn. Bruce liet zien dat je in bepaalde staten letterlijk programmeerbaar bent. Dat je dan makkelijker nieuwe overtuigingen kunt installeren, oude patronen kunt loslaten en directer toegang hebt tot diepere lagen.
En daar zit precies de kern van hypnose en innerlijk werk, je verschuift van denken naar voelen, van controleren naar openen, van bewust naar onderbewust.
Dat is de reden waarom transformatie soms in één sessie voelbaar is, terwijl je er met je hoofd al jaren mee bezig bent.
De spirituele laag, nuchter uitgelegd
Wat ik mooi vond aan Bruce, is dat hij spiritualiteit niet zweverig maakt. Hij onderbouwt het.
Hij liet een artikel uit Nature zien waarin letterlijk staat dat het universum niet alleen materieel is, maar ook mentaal en spiritueel.
En toen kwam zijn verwijzing naar Max Planck:
"This mind is the creator of all matter."
Dit gaat niet over trucjes. Het gaat over wie je bent, wat je uitzendt, en welke identiteit je draagt in je veld. Voor mij voelde dat als thuiskomen. Precies het gebied waar mijn werk zich afspeelt. Tussen wetenschap en energie, tussen psyche en bewustzijn.
Wat ik meeneem uit deze avond
Veel van wat Bruce vertelde kende ik al. Maar het kreeg gisteren opnieuw scherpte, helderheid en kracht. Dat we veel meer programma zijn dan persoon, totdat je bewust wordt.
Dat je onderbewuste je leven stuurt, totdat je het herschrijft. Dat verandering niet begint bij denken, maar bij toestaan. Dat je identiteit groter is dan je lichaam. Dat alles wat geprogrammeerd is, herschrijfbaar is. En dat je altijd opnieuw kunt kiezen.
Wat ik vooral voelde?
We hebben zoveel meer invloed op ons leven dan we denken. Maar alleen als je bereid bent die binnenwereld in te gaan. Daar waar die 95 procent leeft. Daar waar echte verandering begint.
Als jij er ook was, ben ik benieuwd wat het met je deed.
En als je er niet was, hoop ik dat je via mijn woorden hebt kunnen voelen waarom deze avond zoveel indruk maakte.


