Wat kan hypnose voor mij betekenen?

Door de jaren heen en met name in je vroege kindertijd (en zelfs al in de baarmoeder), hebben allerlei overtuigingen, opvattingen en beelden zich genesteld in je onderbewuste. Daar horen ook zaken bij die onjuist zijn en niet langer meer geldig zijn. Deze werken echter tot op de dag van vandaag nog door in je keuzes en reacties en daarmee op hoe je leven er nu uit ziet.

In deze onderbewuste lagen ligt een enorme rijkdom aan inzicht, antwoorden en mogelijkheden om blijvende veranderingen te weeg te brengen, die letterlijk levens veranderend kunnen zijn. We hoeven alleen maar af te dalen naar ons onbewuste en het op te halen. Doormiddel van hypnotherapie kan ik je helpen door deze lagen van je onbewuste te komen en dus het zelfhelend vermogen van jouw lichaam en geest aan te spreken.


Niet lekker in je vel zitten

Angsten

Zwangerschapsgerelateerde klachten

Verwerken van (jeugd) trauma's

Doorbreken belemmerende patronen

Onzekerheid

Innerlijke conflicten

Geen 'nee' kunnen zeggen

Over je grens (laten) gaan

Slaapproblemen


We ontwikkelen al celgeheugen vanaf het moment van conceptie en dat maakt de pre- en perinatale fase een hele belangrijke fase in de vorming van onze persoonlijkheid, onze overtuigingen en de strategieën die we daarop ontwikkelen.

En hoewel het niemand zijn schuld is, zijn er wel oorzaken. En die oorzaken kunnen tot gevolg hebben dat wij met een overtuiging rondlopen, waar we bewust misschien zelfs van weten dat het niet klopt, maar die ons onbewust patronen en strategieën laat toepassen die al lang niet meer helpend voor ons zijn.

 



"De prenatale en perinatele periode is de meest vormende tijd van je hele leven"

- Anna Verwaal

 


Ontwikkelingstrauma wordt meestal gelinkt aan de periode 'conceptie tot 5 jaar' (soms 8 jaar). De hersenen maken echt ook nog belangrijke ontwikkelingen mee in de tienerfase en daar kan ook ontwikkelingstrauma bij ontstaan. 

Het verschil tussen ontwikkelingstrauma en complex trauma is dat ontwikkelingstrauma per definitie verwijst naar de kindertijd en dat complex trauma ook later in het leven kan voorkomen zoals herhaaldelijk gepest worden in de tienertijd of in een toxische relatie verkeren als volwassene.

Ontwikkelingstrauma kan zeer veel verschillende oorzaken hebben, zoals vroeggeboorte, vroege ziekenhuisopname, het overlijden van de moeder bij de geboorte, maar ook het overlijden van een grootouder, etc..

Echter de meest voorkomende vorm van ontwikkelingstrauma is onvoldoende in verbinding door de primaire verzorgers in de basisbehoefte van het kind, fysiek en vooral emotioneel (meestal niet bewust)

Een andere groep zijn de ouders met foutieve opvattingen over opvoeding zoals 'je mag ze niet verwennen' en/of 'het is het beste om ze te laten uithuilen'... 

In een deel van de gevallen - en nog altijd veel meer dan men denkt - gaat het echter wél over actief verbaal, emotioneel en zelfs fysiek misbruik of zware verwaarlozing. 


Wanneer iets onprettigs - zoals niet gehoord worden als je om hulp huilt - met regelmaat blijft gebeuren leidt het bij kleine kinderen tot complex trauma. 

Shock trauma is 'teveel te snel'
Complex trauma is 'te lang te weinig'

Ontwikkelingstrauma kan beide zijn maar de complexe soort is de meest voorkomende en is voor een baby/peuter per definitie ook een relatietrauma of wel hechtingstrauma.